سینه ام خسته ی آه است الهی العفو                                 حاصلم بار گناه است الهی العفو

خجلت وشرمم از آنست که با موی سفید                                نامه ام جمله سیاه است الهی العفو

وای از آن روز که هر عضو تنم بر گنهی                                  در حضور تو گواه است الهی العفو

پشتم از بار گنه خم شده وباز مرا                                     به عطای تو نگاه است الهی العفو

بارم از اول ره بوده گنه روی گنه                                      وای من آخر راه است الهی العفو

آنچه آورده ام امشب به در خانه ی تو                                  گریه وناله وآه است الهی العفو

گنه از کوه فزون است توانایی من                                    کمتر از یک پرکاه است الهی العفو

گر مجسم کنی انبوه گناهانم را                                     همچنان فوج سپاه است الهی العفو

بار سگنین وفضا تیره ز دوده گنهم                                    پیش رویم همه چاه است الهی العفو

یاْس بر دل ندهد راه و نگردد نومید                                   آنکه را چون تواله است الهی العفو

با همه جرم و خطا روز جزا (میثم) را                                به عطای تو نگاه است الهی العفو

                                                                                                     یاحق